to nie uchodzi

См. также в других словарях:

• nie uchodzi — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos, nie uchodziło, nie ujdzie {{/stl 8}}{{stl 7}} coś jest niestosowne, czegoś nie wypada robić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie uchodzi w twoim wieku tak się zachowywać. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ujść — dk, ujdę, ujdziesz, ujdź, uszedł, uszła, uszli, uszedłszy uchodzić ndk VIa, ujśćdzę, ujśćdzisz, uchodź, ujśćdził 1. tylko dk «idąc przebyć, przejść jakiś odcinek drogi» Ujść parę kroków. Ujść kawałek drogi. 2. «o cieczach, gazach: wydalić się,… …   Słownik języka polskiego

• Wahrheit — 1. A Wiard klinkt üs an Klaak. (Nordfries.) – Lappenkorb; Firmenich, III, 6, 94. Die Wahrheit klingt wie eine Glocke. Sinn: Sie ist so sicher erkennbar und vernehmbar, wie eine Glocke. Wenn man eine Glocke hört, weiss man sogleich, dass es eine… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

• uchodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, uchodzićdzę, uchodzićdzi, uchodzićchodź {{/stl 8}}– ujść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, ujdę, ujdzie, ujdź, uszedł, uszła, uchodzićuszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uciekając… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… …   Słownik frazeologiczny

• chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika …   Słownik frazeologiczny

• za — nic (w świecie), za (żadne) skarby (świata), pot. za Boga (nie), za chińskiego boga, za Chiny (ludowe), posp. za cholerę itp. «w żadnym wypadku, w żadnej sytuacji; nigdy»: Z perspektywy czasu, mimo że są i miłe wspomnienia, za nic nie chciałbym… …   Słownik frazeologiczny

• podstawa — ż IV, CMs. podstawawie; lm D. podstawaaw 1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się, wspiera się; w architekturze i sztuce: dolna część budowli, kolumny, pomnika, rzeźby itp. (np. fundament, cokół, postument)» Podstawa kamienna, marmurowa,… …   Słownik języka polskiego

• bezkarnie — bezkarnieej «nie będąc ukaranym; bez obawy kary lub złych następstw, przykrych konsekwencji» Nie puszczać bezkarnie przewinień. Coś uchodzi bezkarnie. Naśmiewać się bezkarnie z kogoś. Psocili coraz bezkarniej …   Słownik języka polskiego

• przystoi — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk, przystało {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: jest stosowne, właściwe, odpowiednie do oczekiwań; wypada, uchodzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubrał się jak przystało na taką okazję. ZOB. nie przystoi {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień